Wśród panteonu muz Melpomena zawsze zajmowała szczególne miejsce. Dlatego klasa 3f już kolejny raz oddała jej „boski” hołd. I pewnie nie byłoby w tym nic dziwnego, wszak to klasa artystyczna, gdyby nie lekcyjne novum – inscenizacje teatralne odbywają się podczas wybranych zajęć języka polskiego, prowadzonych przez panią Edytę Dutkiewicz.
Metoda projektu, według której pracujemy, zakłada wybór i samodzielną „obróbkę teatralną” dzieł literackich z różnych epok, przygotowanie charakteryzacji, muzyki, stroju oraz stolika kawiarnianego. „Pragniemy grać tak, aby nasze słowa przez łzy dotarły do blasku uśmiechów”- akcentują koleżanki i koledzy z klasy. „Sztuka wyobraża niezmierne morze nad słonecznym horyzontem jest niczym tafla wody, w której każdy może się przeglądać, im częściej z nią obcujesz, tym bardziej jesteś spragniony” – uśmiechając się, stwierdza nasza sorka.
Możliwość uczestniczenia i tworzenia tak oryginalnych lekcji sprawia, że arcydzieło literackie przestaje być odległym, żyje w nas samych, pulsuje emocjami, kipi gestem, ruchem i mimiką. Sceny z „Ludzi bezdomnych”, „Wesela”, „Balladyny”, „Moralności pani Dulskiej”, „Cierpień młodego Wertera”, „Kordiana”, „Nie- Boskiej komedii”, „Zbrodni i kary”, II cz. „Dziadów” czy też recytacje poezji Mickiewicza, Słowackiego, Norwida, Tetmajera, Kasprowicza lub Tuwima, to tylko niektóre z prezentowanych utworów.
Chyba większość z nas dochodzi do wniosku, że spektakl stanowi szczególną formę autoprezentacji jest próbą odwagi i charakteru. Niejako daje też możliwość inspiracji, retrospekcji, głębokiej refleksji nad sobą i literaturą. Odkrywając wielkie klasowe talenty, dochodzimy do wniosku, że człowiek stanowi niezbadaną tajemnicę. Natomiast my zdecydowanie pragniemy ją zgłębiać… Urok kawiarnianej atmosfery, zachwyt nad występami aktorów, sprawia, że z ekscytacją myślimy o kolejnych projektach.
P.S. Dziękujemy Paniom, które gościły u nas podczas lekcji otwartej. Słowa uznania dodają skrzydeł 🙂
Uczniowie klasy 3f wraz z opiekunem, Edytą Dutkiewicz